Η λίστα ιστολογίων μου

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

ΚΟΝΤΑΡΠΟΥΝΤΟ/ ΤΑΣΟΣ ΚΟΡΦΗΣ/ ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ/ ΠΡΟΣΠΕΡΟΣ 2002

Βιβλίο κυρίως εικόνων και σκηνών, σύντομων μα αδρών και χαρακτηριστικών, που ενέχουν ζωντάνια και συχνά γραφικότητα, σχετική με τους ναυτικούς ή λόγω της ιδιαιτερότητας των χαρακτήρων, δημιουργώντας συναισθήματα στατικά, χωρίς δράση, με μεγάλες δόσεις ποιητικότητας. Μάλιστα τα μικρά αυτά πεζά δεν καταλήγουν πουθενά, σαν να μένουν ανολοκλήρωτα• απλώς εκφράζουν ή διηγούνται κάτι, ένα αποτύπωμα, πολύ έντονα και μένουν εκεί. Αφήνουν έτσι μια απορία στον αναγνώστη, μια και θα προσδοκούσε, ίσως, κάτι άλλο, μια λύση ή έστω μια κατάληξη.
Διάχυτα συναισθήματα, διαποτισμένα με υπαρξιακή θλίψη, με δόσεις ρομαντισμού και νοσταλγικές μνήμες. Γεμάτα ένταση, συχνά ερωτική παραφορά, ή με τη συγκλονιστική θλίψη της απώλειας και την αδρότητα της μνήμης. Ο αφηγητής μοιάζει έντονα ερωτευμένος και αυτό προβάλλεται διαρκώς με διαφορετικούς τρόπους.
Ποιητικές περιγραφές, με έντονη χρήση του μεταφορικού λόγου, στιγμιότυπα και αφηγήσεις περισσότερο κλίματος –του εκάστοτε- και ύφους, που μεταβάλλεται ανάλογα και αυτό δείχνει και τις ικανότητες του συγγραφέα.
Τα κείμενα παρουσιάζουν μια στατικότητα που μετατοπίζεται χρονικά, αποτυπώνοντας τα συναισθήματα και την κατάσταση κάποιων χρονικών στιγμών ή περιόδων των ηρώων, μια, δυο ή τρεις φορές μέσα στο αφήγημα. Δηλαδή «τι αισθανόταν τότε», «τι μετά» και «τι πιο μετά», τις στιγμές που εστιάζει ο φακός του πρωτοπρόσωπου αφηγητή, και μέσα από τη θύμηση ή τον εσωτερικό μονόλογο συμπληρώνεται το νόημα και η υπόθεση του πεζού, που κάποτε είναι θολή. Όλη αυτή η τεχνική συνταιριάζεται με την συναισθηματική φόρτιση και είναι στρεβλωτική ως προς την οπτική του αναγνώστη, που μοιάζει να «βλέπει» τα όντα μέσα από τους ήρωες και όχι καθάρια.
Χαρακτηριστικό και θετικό του βιβλίου είναι ότι διανθίζει την κάθε στιγμή της ζωής των ηρώων του –και πολλές φορές και τους ίδιους-, μοιάζει να την τονίζει, να της δίνει ύφος και στυλ, στήνοντάς την, κάνοντάς την ιδιαίτερη, σαν να φωτίζεται με ένα στιγμιαίο προβολέα, που σύντομα σβήνει ή στρέφεται αλλού, διαρκώς, κάνοντας το πεζό να είναι διάσπαρτο από μικρά φωτισμένα σημεία ή περιοχές.