Η ποιήτρια διασχίζοντας τη ζωή της, ματώνει, εύθραυστη και ευάλωτη, ζητώντας τη λήθη, την εξιλέωση, την αποχώρηση και την αποδέσμευση. Ο κόσμος της μεταμορφώνεται σχεδόν μαγικά και εκείνη αφήνει πίσω της σημάδια (π. χ ένα «γάντι», «σταγόνα από λεμόνι» σελ14), κομμάτια του εαυτού της, ποιήματα, κατατεμαχίζεται στα μάτια μας, αλλά κάποτε αρχίζει αναπόφευκτα να θυμάται και να θλίβεται. Η πορεία της μοιάζει μοιραία, αναπότρεπτη, ανεξέλεγκτη, καθώς φαντάζει αδύναμη μπρος τη θλίψη και τη μελαγχολία, που κάποτε καταλήγουν σε χαρμολύπη και ηδονική ενατένηση.
Η συλλογή της είναι ένα «ταξίδι». Το λυρικό ταξίδι της ζωής τής ποιήτριας και των ποιητών («Πού πάνε οι ποιητές τις νύχτες;» σελ9), που αποτελεί την πρώτη ύλη της, εκφράζεται και εκφράζει, περιγράφεται μειλίχια, συνήθως θλιβερά, μα πάντα αισθητικά.
Οι εικόνες της έχουν κάτι το μαγικό και παραμυθικό, σαν να είναι αποσπασμένες από μύθους, παραμύθια, σκηνές ονειροφαντασίας, ή απλώς ποιητικά στιγμιότυπα τής καθημερινής ζωής των ανθρώπων, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και σε όλες τις αποχές.
Οι λέξεις συχνά αποτελούν ένα έναυσμα για την απόρροια τού ποιήματος (π. χ «Μη» σελ24, «Χωρίς» σελ25, «Μαύρα γυαλιά» σελ21) και από εκεί συχνά, με τη χρήση παρηχήσεων, εννοιολογικών συνειρμών και συναφειών, ή αλληγοριών και μεταφορών, δομείται το λυρικό κλίμα, καθώς εντός τού ποιήματος εμπλέκονται και καταστάσεις και, σπανιότερα, γεγονότα. Τελικά διαμορφώνεται ένα υποβλητικό, συγκινητικό, μαγευτικό και παραμυθικό κλίμα, με συνεχείς αισθητικές εικόνες.
Το τελευταίο της ποιητικό κείμενο, «Το τραγούδι των επτά ημερών», παίρνει την μορφή σχεδόν θεατρικής παράστασης, στην οποία διακρίνονται οι επιρροές του Σαίξπηρ (για παράδειγμα από «Το όνειρο θερινής νύχτας»), καθώς παρουσιάζει και πλούσια ρομαντικά στοιχεία και δραματικότητα, ενώ οι χαρακτήρες θυμίζουν επίσης ρομαντικές εποχές.
Η ποίηση της Χλόης Κουτσουμπέλη, είναι η ποίηση της αναγνωστικής απόλαυσης, της θλιμμένης σαγήνης και του «αρχείου» εικόνων της καθημερινής ζωής και της μνήμης μας, που αναδύονται από το υποσυνείδητο μας, εμποτισμένες με τα συναισθήματα και τις θελήσεις μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου