Η λίστα ιστολογίων μου

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

ΕΛΕΝΗ ΚΟΛΛΙΑ (ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ)

.................................Βιόκαστρο
.
Να ρωτήσω τόλμησα τόσες φορές
και να υποταχθώ στης απάντησης τη διαταγή
.............................................ακόμη περισσότερες,
αφήνοντας ωστόσο πάντα ανεπισκεύαστη
εκείνη τη ρωγμή στη στέγη του κόσμου
απ' όπου, ερήμην κάθε ανάπαυσης,
γλίστραγε το φως από το μάτι του ήλιου
αγκάθινο ακουμπώντας στεφάνι στο κεφάλι μου.
.
Το μήνυμα περίμενα
απ΄όσα δε σβήνει η βροχή ή το δάκρυ΄
ν΄ανοίξει της θέλησης το πικραμύγδαλο
παρά την επιμονή της απόγνωσης
και το μαράζι που εναντίον του στέλνει ο κόσμος.
.
Και ήρθε η ώρα που κύλησε η πέτρα
που συγκρατούσε τα γκρεμνά
Μετέωρα μέσα μου
και φάνηκαν οι δυο πύλες του Ουρανού.
Στο μεσοφόρι της μέρας κρεμάστηκε ο ήλιος
και χρύσωσε το αργυρό κλειδί της σελήνης
ν' ανοίξει τα μονοπάτια του πελάγου
να βαδίσει επί των υδάτων ο βράχος
ο αναδυόμενος, ο αναρριχητής.
.
Εν μέσω Ιουλίου του παραβάτη,
ανάμεσα από άγονες γραμμές και δύσβατα περάσματα,
η παρατεταμένη απορία
τον προσευχή αιώνα αναγνώρισε:
Με το φως στους ώμους να βαδίζει,
ηλιοστάσια να διασχίσει στάζοντας λευκό
και ίχνη αφήνοντας κυμάτων,
να μετατοπίζει τα σύννεφα
επιστρατεύοντας στους ανέμους
για να φανεί η Έξοδός'
στην [ποδιά της Παναγίας ν' αφήνει τον άνθρωπο
κι από ΄κει να συνεχίζει το δρόμο.
.
Ελένη Κόλλια/ Ένοικος του ενικού/ Ηριδανός (2006)
.
Η ταπεινή μου γνώμη: Στοιχεία της ποίησής της είναι οι παραφθορές φράσεων και οι πρωτότυπες εικόνες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου