ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ (ΚΩΣΤΑΣ ΧΕΛΜΟΣ)

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
.
Όταν η μάχη τελείωσε
Οι στρατιώτες έτρεξαν στο ποτάμι,
να πλύνουν τα χέρια τους, να ξεδιψάσουν.
Γράψανε γράμματα στους δικούς τους
κι' όταν η νύχτα και πάλι
κρέμασε τα μαύρα της κρέπια,
με τα όπλα τους να καπνίζουν ακόμη
ξεκίνησαν, βέβαιοι, για νέους θριάμβους
Πίσω τους έμεινε ο ποιητής. Μόνος του.
Μ' ένα θαμπό φαναράκι, να μετράει νεκρούς.
Να φροντίζει τους πληγωμένους.
Μόνος του.
.
Κώστας Χελμός/ Χρώματα Σχήματα/ λεξίτυπον 2009
.
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ
.
Ξεχάσαμε το παράθυρο ανοιχτό
και μπήκε η πανσέληνος στο δωμάτιο.
Αθόρυβα κι΄όπως ο κλέφτης
μας λήστεψε τα όνειρα και τις ελπίδες.
Όμως, εσύ να μην ξεχασεις το πρωί
να ποτίσεις τα λουλούδια στον κήπο.
Να ρίξεις λίγο νερό στην αυλή,
να μη σηκώνεται και μας πνίγει η σκόνη.
.
Κώστας Χελμός/ Χρώματα Σχήματα/ λεξίτυπον 2009
.
Η ταπεινή μου γνώμη: Όπως πάντα απλός, κατανοητός και ουσιαστικός.